Zgodnie ze źródłami pisanymi, na początku XII wieku w Szczecinie odbywały się dwa targi tygodniowo, podczas gdy w większości miast tylko jeden. Aktywizacji handlu niewątpliwie sprzyjało upieniężnienie rynku. Większość wyrobów wczesnośredniowiecznych z pewnością należy uznać za produkty miejscowe, powstałe w ramach działalności przydomowej lub w specjalistycznych pracowniach. Przedmiotem wymiany lub handlu były najpewniej wyroby ceramiczne i grzebienie z poroża. Odmiennie przedstawia się problem wytwarzania i handlu przedmiotami wykonanymi z surowców skalnych, zwłaszcza osełkami. Analizy przedmiotów z kwartału I wykazały, że wykonano je z łupku kwarcowo-serycytowego pochodzenia norweskiego. Nie ma jednak pewności, czy w tym przypadku obiektem handlu był sam surowiec, czy gotowe już wyroby.
Z punktu widzenia rozwoju gospodarczego miasta szczególnie istotne były zmiany w organizacji wytwórczości poprzez nadanie miastu prawa do tworzenia korporacji zrzeszających rzemieślników. Już w końcu XIII wieku istniał cech szewców, a najpóźniej w początku XIV stulecia także rzeźników, garncarzy, kowali i konwisarzy. Na początku XIV wieku istniało już stowarzyszenie kupców morskich (fraternis mercatorum), a najpóźniej ok. połowy tego stulecia, także drobnych sprzedawców kramarzy (institores) i przekupniów (penestrici, haken), którzy mieli swoje kramy w różnych częściach miasta. Najstarszy przywilej przekupni pochodzi z 1476 roku. Liczyli oni 24 osoby i dzierżawili od miasta sklepy nad Odrą, w których sprzedawali m.in. produkty żywnościowe: śledzie, łososie, masło, ser, ale też mydło. Prócz tego w mieście stały jeszcze liczne stragany.
Z dużym prawdopodobieństwem założyć, że część przedmiotów skórzanych i metalowych została wytworzona przez samych mieszkańców. Część jednak była zapewne tylko ich własnością, a wśród nich jest kilka, które z całą pewnością pochodzą z importu. Z południa Europy są niektóre wyroby szklane, a część ceramiki pochodzi z najlepszych ówcześnie warsztatów w holenderskim Delft. Z Holandii przybywały do Szczecina także fajki z manufaktur położonych w Goudzie. Oprócz tego na kwartale I odkryto wyroby z innych, bliżej niezidentyfikowanych manufaktur z terenu Niemiec lub Szwecji. Produktem rzemieślników zachodnioeuropejskich były fragmenty odzieży jedwabnej, wyrób z kła morsa, pionek z eklogitu oraz kubek ze srebrnej blachy.
Nowożytne materiały archeologiczne, zwłaszcza pozyskane z wypełniska latryny nr 1, poświadczają miejscową produkcję rzemieślniczą, której cechą charakterystyczną jest naśladownictwo obcych form i elementów zdobniczych. Szczególnie wyraźnie obrazuje to zjawisko ceramika naczyniowa odzwierciedlająca głównie wpływy holenderskie. Obce wzorce podejmowali też rzemieślnicy zajmujący się obróbką szkła, a także szewcy produkujący obuwie typu mule na wzór zachodnioeuropejskiego, ale z zastosowaniem miejscowego drewna. W rzemiośle wykorzystywano też surowce sprowadzane z Europy zachodniej.