Naczynia
Dno wiadra skórzanego - Wiadra takie należały do podstawowego wyposażenia gaśniczego w XVIII–XIX wieku. Wykonywano je z grubej skóry – z kilku trapezowatych części zszywanych ściegiem krytym oraz okrągłego dna wzmacnianego dodatkowo krzyżującymi się paskami. Wnętrze wyłożone było tkaniną lnianą, która w kontakcie z wodą stawała się nieprzepuszczalna. XVIII–XIX wiek (opr. Anna B. Kowalska).
Kubek srebrny - Kubek ze srebrnej blachy o kształcie ściętego stożka. Na dnie znajduje się wybity numer 28272 oraz sygnatura: półksiężyc, korona, liczba 800, oraz monogram WTB. Na tej podstawie można ustalić, że naczynie wyprodukował zakład Wilhelma Teodora Bindera w Schwäbisch Gmünd w Badenii-Wirtembergii. Fabryka została założona w 1869 i działała do 1939 roku . XIX–XX wiek (opr. Andrzej Janowski)
Naczynie gliniane - Naczynie gliniane należące do rodziny form K – baniastych z krótką, cylindryczną szyjką. Średnica jego wylewu wynosi 10,5 cm, dna 7 cm. Zdobią je cztery linie żłobków, niezbyt starannie naniesione. Na spodniej stronie dna zachowały się ślady podsypki popiołu (opr. Marek Dworaczyk)
Naczynie gliniane - Naczynie rodziny form G – garnek zdobiony poziomymi żłobkami. Niektóre mają wątki zdobnicze w postaci nacięć, nakłuć, linii falistych, a także ich kombinacji tworzących różne motywy (opr. Marek Dworaczyk)
Misa - Misa ze sposobem dekoracji naśladującym wyroby typu Waserware, z charakterystycznym pokryciem powierzchni licowej angobą, na której rożkiem malowana jest dekoracja geometryczna lub zgeometryzowane motywy roślinne, XVI/XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Garnek z powierzchnią wewnętrzną pokrytą szkliwem ołowiowym - Na stronie użytkowej, czyli wewnętrznej, garnek był pokryty szkliwem ołowiowym. Szkliwem pokryto także zewnętrzną powierzchnię części brzegowej. Na niektórych egz. widoczne są przypadkowe nacieki szkliwa na ściankach zewnętrznych. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Patelnia na trzech nóżkach - Płytka patelnia na trzech nóżkach z rurkowatym uchwytem Jest to naczynie płytkie o głębokości zaledwie 4 cm i średnicy 32 cm. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Misa - Głęboka misa z jednym taśmowatym uchem. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Miska - Miska z powierzchnią wewnętrzną pokrytą pobiałą, na której namalowano rożkiem z wykorzystaniem angoby jasnobrązowej i zielonej bukiet – w środku kwiat wielopłatkowy, po bokach tulipany. Całość uzupełniają motywy geometryczne. Na ściankach namalowano szereg linii dookolnych, a na wylewie motyw biegnącej fali.XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Dzbanek - Dzbanek angobowany szkliwiony, szrokootworowy z powierzchnią pokrytą pobiałą, na której wykonano dekoracje roślinne niebieską angobą i powleczono bezbarwnym szkliwem ołowiowym. XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Dzbanek - Dzbanek z powierzchnią pokrytą pobiałą, na kutej wykonano barwną dekorację – motywy kwiatowe – namalowane zielonyj, żółtym i manganowym barwnikiem. Powierzchnię pokryto bezbarwnym szkliwem. XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Kufel - Kufel cylindryczny pokryty białą angobą, na której namalowano żółto-brązowe pasy. XVII/XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Talerz - Talerz fajansowy. W lustrze namalowano portret mężczyzny o długich, spadających na ramiona włosach, ubranego w szaty królewskie, z koroną zwieńczoną krzyżem i z berłem w prawej ręce. Po obu stronach głowy umieszczono litery KW – z lewej strony i DI ze strony prawej. Jest to portret Wilhelma III Orańskiego, urodzonego 14 listopada 1650 w Hadze, zmarłego 8 marca 1702 w Londynie. Wilhelm III – pogrobowy syn Wilhelma II Orańskiego i Marii Stuart, córki króla Anglii i Szkocji Karola I, był księciem Oranii-Nassau, stadhouderem Republiki Zjednoczonych Prowincji (od 1672) oraz królem Anglii i Szkocji (od 1689). XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Talerz - Talerz fajansowy z portretem kobiety ubranej w bogate szaty, z broszką, z koroną zwieńczoną krzyżem, spod której widoczne są długie faliste włosy. Po obu stronach głowy umieszczono litery KG z lewej strony i VB ze strony prawej. Na tym talerzu została prawdopodobnie sportretowana Amalia van Solms-Braufels, być może na podstawie portretu namalowanego przez van Dycka. Amalia van Solms urodziła się 31 sierpnia 1602 roku w Hadze, zmarła 8 września 1675 roku. Była żoną Fryderyka Henryka Orańskiego i matką, m.in. Wilhelma II Orańskiego. Nie można wykluczyć także, że przedstawiona kobieta to Maria II Stuart, która urodziła się 30 kwietnia 1662, zmarła 28 grudnia 1694 roku. 4 listopada 1677 roku poślubiła Wilhelma III i wkrótce wyjechała z mężem do Niderlandów. Była ona również często portretowana, a jej wizerunki znane są z grafik, np. Jacoba Gole, gdzie możemy ją zobaczyć w pełnej postaci lub jedynie w ujęciu portretowym. Są one datowane na ok. 1670 rok. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Talerz - Talerz fajansowy zdobiony w lustrze motywami kwietnymi, a w kołnierzu motywem gałązki z kwiatem. Dekorację wykonano kobaltem. Prawdopodobnie wyrób wasztatu w holenderskim Delft. XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Pokrywka - Fajansowa pokrywka, lekko wypukła z uchwytem w kształcie krążka. Dekorację drobnymi wzorkami kwiatowymi wykonano kobaltem. Na uchwycie umieszczono wieloramienną gwiazdę, a na spodzie namalowaną podszkliwnie kobaltem sygnaturę, która wskazuje Delft jako miejsce produkcji, a dokładnie warsztat De Witte Starre (Biała Gwiazda). Jest wyrobem być może Jacoba de Bergh z ok. 1761 roku lub Johannesa de Bergh z lat ok. 1772. Znaleziona w Szczecinie pokrywka jest prawdopodobnie częścią maselniczki. XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Dzbanek - Dzbanek fajansowy typu Stettiner Ware. Pośród gęsto malowanych motywów kwiatowych i roślinnych umieszczono różnej wielkości i róznych gatunków ptaki. XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Dzbanek - Dzbanek fajansowy na wyodrębnionej stopce typu Stettiner Ware, pomalowany wyłącznie barwnikiem kobaltowym. W dolnej części dekorację stanowią linie dookolne, w części środkowej wijące się motywy kwiatowe i wici roślinne oraz owalne pola wypełnione wzorami romboidalnymi. W górnej części brzuśca umieszczono łańcuszek z owalnych pól wypełnionych kobaltem. XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Kufel - Kufel kamionkowy wyprodukowany w ośrodku na Łużycach. Zdobiony prawdopodobnie herbem własnościowym. XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)
Rynienka - Fragment rynienki do zbierania tłuszczu z zachowanym poziomym uchwytem, który jest zdobiony odciskami palca. Rynienka wypalona została w atmosferze utleniającej, a jej powierzchnia wewnętrzna pokryta szkliwem o barwie oliwkowej. Zacieki szkliwa widoczne są również na ściankach zewnętrznych. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)