logo mns archeopodzamcze
logo mns archeopodzamcze
  • Podzamcze
    • Dzielnica nadodrzańska
    • Archeologia
  • Zabudowa
    • Domy mieszkalne
    • Infrastruktura
  • Mieszkańcy
    • Handel i rzemiosła
    • Dieta
  • O projekcie
    • Cele projektu
    • Autorzy
  • Monografia
  • Archiwum

Civitas et urbs

Szczecin od średniowiecza do współczesności. Kwartał I

um zachpomMNiSW LOGOMKiDN LOGONPRH LOGO

um zachpomMNiSW LOGOMKiDN LOGONPRH LOGO

Zabytki według chronologii:

  • Wczesne średniowiecze
  • Późne średniowiecze
  • Okres nowożytny

Zabytki według funkcji:

  • Naczynia
  • Przybory
  • Ubiór, ozdoby, instrumenty
  • Narzędzia, transport

Zabytki według surowca:

  • Drewno, kora, łyko
  • Glina, fajans, kamionka, skała
  • Metale
  • Poroże, kość
  • Skóra, tkanina
  • Szkło
  • Start
  • Zabytki
  • Czcionka:
  • Kontrast:

Okres nowożytny

Obuwie dziecięce typu mule - Zachowały się wszystkie elementy konstrukcyjne: podeszwy zewnętrzna i wewnętrzna, korkowy klin pomiędzy nimi, drewniane szpilki mocujące podeszwę zewnętrzną oraz wierzch – dekorowana, pełna przyszwa. Dekoracja obejmowała górną część przyszwy i składała się z różnorodnych pasmowych nacięć: krzyżyków, trzech linii, pasma ukośnych kreseczek, kolejnych trzech linii i pasma krzyżyków oraz następnych trzech linii oddzielających krzyżyki układające się w trzy piramidki. Obuwie jest wyeksploatowane, ale nie uległo całkowitemu rozpadowi, zachowały się nawet nici w otworach nakłuwanych szydłem. Pod podeszwą zewnętrzną, na korkowym klinie złożonym z kilku elementów, zachowała się warstwa wełny albo skóra futrzarska. XVI–XVII wiek (opr. Anna B. Kowalska).

Obuwie dziecięce typu mule - Zachowały się prawie wszystkie elementy konstrukcyjne: podeszwa zewnętrzna, podzelowana, podeszwa wewnętrzna ekstremalnie przewężona z okrągłą piętą, klin pomiędzy podeszwami z drewna topolowego, kołeczki do mocowania obcasa z drewna trzmieliny pospolitej oraz przyszwa ze skóry bydlęcej, zdobiona na całej powierzchni. Nosek przyszwy jest wyraźnie starty, zniszczony, podobnie jak cała podeszwa zewnętrzna, do której drewnianymi szpilkami przymocowano zelówkę oraz obcas (niezachowany). XVI–XVII wiek (opr. Anna B. Kowalska)

Obuwie wsuwane - Obuwie wsuwane dużych rozmiarów ze skórzanym, wielowarstwowym obcasem złożonym z kilkunastu składek, z kilkuwarstwową podeszwą otoczoną pasem obuwniczym, oraz bardzo zniszczonej, pełnej przyszwy bez dekoracji. XVIII wiek (opr. Anna B. Kowalska)

Obuwie damskie - Płytkie, niskie obuwie wsuwane z drewnianym obcasem, z zachowanymi wszystkimi elementami składowymi: podeszwą zewnętrzną z bardzo grubej skóry, podeszwą wewnętrzną z miękkiej skóry, drewnianym klinem pomiędzy podeszwami zachowanym do miejsca, w którym zaczyna się obcas, drewnianym, zwężającym się ku dołowi obcasem z drewna bukowego oraz dekorowaną przyszwą. Przyszwa bardzo płytka, ozdobnie wycięta, z krawędzią pierwotnie obszytą (kolorowymi nićmi?). W odległości ok. 1 cm od krawędzi zachowały się otwory po haftowanej dekoracji. Przyszwa z profilowanym dekoltem sięgała mniej więcej do połowy podbicia. XVIII wiek (opr. Anna B. Kowalska).

Dno wiadra skórzanego - Wiadra takie należały do podstawowego wyposażenia gaśniczego w XVIII–XIX wieku. Wykonywano je z grubej skóry – z kilku trapezowatych części zszywanych ściegiem krytym oraz okrągłego dna wzmacnianego dodatkowo krzyżującymi się paskami. Wnętrze wyłożone było tkaniną lnianą, która w kontakcie z wodą stawała się nieprzepuszczalna. XVIII–XIX wiek (opr. Anna B. Kowalska).

Kołnierzyk - Prawdopodobnie jedwabny kołnierzyk nakładany na szyję i ściągany jedwabną tasiemką pod brodą. Nie był przyszyty do sukni, z którą był prawdopodobnie noszony. XVII–XVIII wiek (opr. Jerzy Maik).

Sprzączka - Żelazna sprzączka. Prostą konstrukcja i kształt powodowały, że były wykonywane i używane przez całe średniowiecze, a także w czasach późniejszych. XX wiek (opr. Andrzej Janowski)

Okucie okładki - Okucie narożnika okładki książki. W centrum znajduje się płaski guz, który zapobiegać miał wycieraniu się ornamentu roślinnego zdobiącego całą powierzchnię okucia. Początkowo każda oprawa miała charakter indywidualny elementów, z czasem wraz z pojawieniem się druku, zaistniała potrzeba wykonywania zestandaryzowanych okuć w większej liczbie, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu. XV–XVI wiek (opr. Andrzej Janowski)

Kubek srebrny - Kubek ze srebrnej blachy o kształcie ściętego stożka. Na dnie znajduje się wybity numer 28272 oraz sygnatura: półksiężyc, korona, liczba 800, oraz monogram WTB. Na tej podstawie można ustalić, że naczynie wyprodukował zakład Wilhelma Teodora Bindera w Schwäbisch Gmünd w Badenii-Wirtembergii. Fabryka została założona w 1869 i działała do 1939 roku . XIX–XX wiek (opr. Andrzej Janowski)

Łyżka - Łyżka wykonana ze stopu miedzi (mosiądz?) z trzonkiem zakończonym przestawieniem figuralnym – mężczyzna(?) z kosturem lub pastorałem(?).We wnętrzu miseczki czytelna jest sygnatura w postaci koła z wpisanymi literami BO-W rozdzielonymi ideogramem łyżki. XVI–XVIII wiek (opr. Andrzej Janowski)

Łyżka - Łyżka z trzonkiem zakończonym motywem roślinnym w formie kolby kukurydzy(?). Wnętrze nabierki drugiej ozdobione jest wyrytymi wątkami roślinnymi i cyframi tworzącymi datę (?) 1672. XVI–XVIII wiek (opr. Andrzej Janowski

Pion do gier planszowych - Figurka do gier planszowych wytoczona z eklogitu, zielonej skały z widocznymi megaskopowo niewielkimi minerałami granatu, która najprawdopodobniej pochodzi z regionu zachodnich Alp. XIX–XX wiek (opr. Marcin Szydłowski)

Misa - Misa ze sposobem dekoracji naśladującym wyroby typu Waserware, z charakterystycznym pokryciem powierzchni licowej angobą, na której rożkiem malowana jest dekoracja geometryczna lub zgeometryzowane motywy roślinne, XVI/XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Garnek z powierzchnią wewnętrzną pokrytą szkliwem ołowiowym - Na stronie użytkowej, czyli wewnętrznej, garnek był pokryty szkliwem ołowiowym. Szkliwem pokryto także zewnętrzną powierzchnię części brzegowej. Na niektórych egz. widoczne są przypadkowe nacieki szkliwa na ściankach zewnętrznych. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Patelnia na trzech nóżkach - Płytka patelnia na trzech nóżkach z rurkowatym uchwytem Jest to naczynie płytkie o głębokości zaledwie 4 cm i średnicy 32 cm. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Misa - Głęboka misa z jednym taśmowatym uchem. XVII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Miska - Miska z powierzchnią wewnętrzną pokrytą pobiałą, na której namalowano rożkiem z wykorzystaniem angoby jasnobrązowej i zielonej bukiet – w środku kwiat wielopłatkowy, po bokach tulipany. Całość uzupełniają motywy geometryczne. Na ściankach namalowano szereg linii dookolnych, a na wylewie motyw biegnącej fali.XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Dzbanek - Dzbanek angobowany szkliwiony, szrokootworowy z powierzchnią pokrytą pobiałą, na której wykonano dekoracje roślinne niebieską angobą i powleczono bezbarwnym szkliwem ołowiowym. XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Dzbanek - Dzbanek z powierzchnią pokrytą pobiałą, na kutej wykonano barwną dekorację – motywy kwiatowe – namalowane zielonyj, żółtym i manganowym barwnikiem. Powierzchnię pokryto bezbarwnym szkliwem. XVII–XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

Kufel - Kufel cylindryczny pokryty białą angobą, na której namalowano żółto-brązowe pasy. XVII/XVIII wiek (opr. Mirosław Marcinkowski)

  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • Następna
  • koniec

Kontakt

Muzeum Narodowe w Szczecinie
ul. Staromłyńska 27
70-561 Szczecin

tel. (+48) 91 431 52 00
fax (+48) 91 431 52 04
lp.nicezczs.muezum@oruib

NIP 851-00-13-721

logo bip color

Dofinansowano ze środków finansowych budżetu Województwa Zachodniopomorskiego

Polityka prywatności | Informacja o wykorzystaniu plików cookie | Oświadczenie o dostępności