Przybory

Klucz - Uchwyt klucza wykonany z dwóch elementów: z masywnego żelaznego trzpienia z uszkiem, na który nawinięto blachę ze stopu miedzi. Od drugiej strony trzpień jest ułamany. Od strony ułamania nakładka ze stopu miedzi jest modelowana i ozdobiona ornamentem niewielkich dołków. Jest to uchwyt klucza hakowego o kilku zębach. Klucze tego typu należą do bardzo rzadkich znalezisk na południowych wybrzeżach Morza Bałtyckiego, licznie występują natomiast na Gotlandii. XII wiek (opr. Andrzej Janowski)

Klucz - Klucz do otwierania kłódki, z otworem w kształcie odwróconej litery T. Ma laskę o wrzecionowatym kształcie i owalnym przekroju, zakończoną z jednej strony ozdobnym uszkiem, a z drugiej kolistym piórem z trzema wewnętrznymi wycięciami, poprzedzonym prostopadłościennym zgrubieniem. Laska klucza zdobiona jest gęsto ułożonymi karbami, w które wklepano cienki drut miedziany. XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)

Wędzidło - Wędzidło dwudzielne, składa się z dwóch tordowanych prętów o przekroju czworobocznym, których końce są rozklepane i uformowane w haczykowate uszka, w których znajdują się kółka wykonane z pręta o kolistym przekroju. Do kółek przywieszone są języczkowate okucia sporządzone z taśmy. Na końcu każdego okucia owalnego znajduje się rozszerzenie z otworem, a w otworze nit. Wędzidła tego typu były powszechnie wykorzystywane przez całe średniowiecze, ale okazy o tordowanych prętach międzyzębia należą do rzadkości i z reguły pochodzą z nawarstwień ze schyłku wczesnego średniowiecza. XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)

Tarcza - Barwnie zdobiona tarcza migdałowata o wysokości ok. 1,25–1,35 m, maksymalnej szerokości 0,86 m. Wykonana w tzw. konstrukcji plankowej, z sześciu ułożonych ciasno obok siebie dranic olchowych stykających się brzegami. Po wewnętrznej stronie zachował się lewy imacz, wykonany z paska skóry, przymocowany za pomocą gwoździ. Powierzchnię frontu tarczy pokryto barwną dekoracją, z której zachowały się fragmenty malowane czerwoną, żółtą i czarną farbą. Część centralną zajmuje czerwono-żółty stylizowany krzyż o rozszerzających się ramionach. Obrzeże okala „bordiura” wyodrębniona za pomocą kreski wykonanej czarną farbą. Wypełniają ją powtarzające się czerwone koła i czarne owale, wewnątrz których umieszczono żółte rozety na czerwonym tle. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)

Łyżka - Łyżka z drewna liściastego z owalną, wklęsłą miseczką i nieznacznie odchylonym do góry trzonkiem grubszym przy nasadzie, cieńszym przy końcu, zdobionym na całej długości kanelurami oraz liniami utworzonymi z trójkątnych nakłuć, zakończony kulistym zgrubieniem prosto ściętym. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)