Przybory
Raki żelazne - Raki żelazne, nazywane niekiedy żabkami, to przedmioty osadzane pod podeszwami obuwia, ułatwiające poruszanie się po lodzie. XII–XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Haczyki do wędek - Haczyki do wędki częściowo tordowane (skręcane wokół własnej osi). XII–XIII wiek (oprac. Andrzej Janowski)
Klucz - Klucz do zamka drzwiowego wykonany ze zrolowanej blachy uformowanej na jednym końcu w pióro o kształcie prostokąta z zaokrąglonymi narożnikami. Na drugim końcu umieszczono koliste uszko wykonane ze sztabki o czworobocznym przekroju. XII–XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Klucz - Uchwyt klucza wykonany z dwóch elementów: z masywnego żelaznego trzpienia z uszkiem, na który nawinięto blachę ze stopu miedzi. Od drugiej strony trzpień jest ułamany. Od strony ułamania nakładka ze stopu miedzi jest modelowana i ozdobiona ornamentem niewielkich dołków. Jest to uchwyt klucza hakowego o kilku zębach. Klucze tego typu należą do bardzo rzadkich znalezisk na południowych wybrzeżach Morza Bałtyckiego, licznie występują natomiast na Gotlandii. XII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Klucz - Klucz do otwierania kłódki, z otworem w kształcie odwróconej litery T. Ma laskę o wrzecionowatym kształcie i owalnym przekroju, zakończoną z jednej strony ozdobnym uszkiem, a z drugiej kolistym piórem z trzema wewnętrznymi wycięciami, poprzedzonym prostopadłościennym zgrubieniem. Laska klucza zdobiona jest gęsto ułożonymi karbami, w które wklepano cienki drut miedziany. XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Łyżka - Łyżka wykonana ze stopu miedzi (mosiądz?) z trzonkiem zakończonym przestawieniem figuralnym – mężczyzna(?) z kosturem lub pastorałem(?).We wnętrzu miseczki czytelna jest sygnatura w postaci koła z wpisanymi literami BO-W rozdzielonymi ideogramem łyżki. XVI–XVIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Łyżka - Łyżka z trzonkiem zakończonym motywem roślinnym w formie kolby kukurydzy(?). Wnętrze nabierki drugiej ozdobione jest wyrytymi wątkami roślinnymi i cyframi tworzącymi datę (?) 1672. XVI–XVIII wiek (opr. Andrzej Janowski
Wędzidło - Wędzidło dwudzielne, składa się z dwóch tordowanych prętów o przekroju czworobocznym, których końce są rozklepane i uformowane w haczykowate uszka, w których znajdują się kółka wykonane z pręta o kolistym przekroju. Do kółek przywieszone są języczkowate okucia sporządzone z taśmy. Na końcu każdego okucia owalnego znajduje się rozszerzenie z otworem, a w otworze nit. Wędzidła tego typu były powszechnie wykorzystywane przez całe średniowiecze, ale okazy o tordowanych prętach międzyzębia należą do rzadkości i z reguły pochodzą z nawarstwień ze schyłku wczesnego średniowiecza. XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Ostroga - Ostroga z krótkim bodźcem i ramionami od strony bodźca i na zapiętku zdobionymi rytymi ukośnymi kreskami. XIII wiek (opr. Andrzej Janowski)
Pion do gier planszowych - Figurka do gier planszowych wytoczona z eklogitu, zielonej skały z widocznymi megaskopowo niewielkimi minerałami granatu, która najprawdopodobniej pochodzi z regionu zachodnich Alp. XIX–XX wiek (opr. Marcin Szydłowski)
Tarcza - Barwnie zdobiona tarcza migdałowata o wysokości ok. 1,25–1,35 m, maksymalnej szerokości 0,86 m. Wykonana w tzw. konstrukcji plankowej, z sześciu ułożonych ciasno obok siebie dranic olchowych stykających się brzegami. Po wewnętrznej stronie zachował się lewy imacz, wykonany z paska skóry, przymocowany za pomocą gwoździ. Powierzchnię frontu tarczy pokryto barwną dekoracją, z której zachowały się fragmenty malowane czerwoną, żółtą i czarną farbą. Część centralną zajmuje czerwono-żółty stylizowany krzyż o rozszerzających się ramionach. Obrzeże okala „bordiura” wyodrębniona za pomocą kreski wykonanej czarną farbą. Wypełniają ją powtarzające się czerwone koła i czarne owale, wewnątrz których umieszczono żółte rozety na czerwonym tle. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Czerpak - Czerpak z drewna olchowego, z ułamanym trzonkiem i wyszczerbionym brzegiem nabierki. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Łyżka - Łyżka z drewna liściastego z owalną, wklęsłą miseczką i nieznacznie odchylonym do góry trzonkiem grubszym przy nasadzie, cieńszym przy końcu, zdobionym na całej długości kanelurami oraz liniami utworzonymi z trójkątnych nakłuć, zakończony kulistym zgrubieniem prosto ściętym. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Łopatka - Łopatka drewniana, najpewniej funkcjonalnie związana z wyposażeniem kuchni. Część „pracująca” w kształcie wydłużonego owalu, na obrzeżach ścienionego, łagodnie przechodzi w trzonek. XVI–XVIII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Wrzeciono - Wrzeciono z drewna brzozowego ma długość 21,1 cm i przekrój w środkowej części zbliżony do kwadratu (w kierunku końców zaokrąglonego) o maksymalnej średnicy 1,2 cm. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Pływak do sieci - Półwytwór pływaka o kształcie owalnym, wydłużonym, z końcami zaokrąglonymi bądź ściętymi, o ułamanym jednym końcu. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Lina - Niewielkie fragmenty liny skręconej z łyka. Jej grubość wynosiła około 2,0 cm. XIII–XIV wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Oprawka - Oprawka z drewna sosnowego. Zachowała się niemal w całości, jedynie w miejscu wbicia trzpienia narzędzia metalowego widoczny jest nieduży ubytek. XII wiek (opr. A. Uciechowska-Gawron)
Przęślik - Przęślik dwustożkowaty, całkowicie zachowany, o wymiarach: wysokość 2.0 cm, średnica maksymalna 2,8 cm, średnica otworu 0,8 cm (opr. S. Słowiński)
Ciężarek do sieci - Cieżarek gliniany o kształcie soczewkowatym, całkowicie zachowany, wymiary: średnica – 10,1 cm, grubość – 3,7 cm, średnica otworu – 2,9 cm (opr. S. Słowiński)