Przybory
Pion do gry - Całkowicie zachowany pion w postaci płaskiego krążka o barwie czerwonobrunatnej. Obustronnie zdobiony niezbyt głębokimi, licznymi nakłuciami układającymi się we wzory – spirali na jednej stronie oraz koncentrycznych pierścieni ze środkiem wypełnionym liniami pionowymi, z drugiej. Wymiary: średnica – 4,2 cm, grubość – 1,0 cm. XIII wiek (opr. S. Słowiński)
Forma do wypieku pierników - Forma w ksztłcie prostokątnej płytki o szerokości 6,0 i grubości 2,0 cm. Zachowała się jedynie jej część środkowa i dolna. Spodnia część płytki była płaska, boki natomiast ukośnie pościnane. Negatyw przedstawiał mężczyznę w stroju renesansowym, w bufiastych spodniach z wyraźnie zaznaczonym szlaczkiem, w pończochach i butach typu „kacze dzioby” oraz ze szpadą. Strój z wyżej przedstawionymi elementami dominował w modzie męskiej wielu krajów głównie Włoch, Hiszpanii i Francji. XVI wiek (opr. R. Kamiński)
Przekłuwacz - Narzędzie kolne, wykonane z naturalnej, nieobrobionej kości zwierzęcej, jedynie z zaostrzoną częścią dolną (pracującą). XII wiek (opr. S. Słowiński)
Grzebień jednostronny - Grzebień jednostronny, trójwarstwowy z okładzinami o łukowatych grzbietach. Zachowany fragmentarycznie w postaci części jednej okładziny, dwóch płytek zębatych połączonych jednym zachowanym nitem, wykonanym ze stopu miedzi, osadzonym na styku między płytkami. Zdobiony pionowymi, zdwojonymi liniami rytymi, które rozmieszczone są symetrycznie po obu bokach okładziny (część środkowa pozostaje bez dekoracji). XII wiek (opr. S. Słowiński)
Grzebień dwustronny - Grzebień dwustronny, trzywarstwowy, z bokami w kształcie litery B, z profilowanymi okładzinami. Zachowany w całości, brak tylko pojedynczych zębów. Płytki zębate przymocowane są za pomocą pięciu nitów, niezdobiony. XIII–XIV wiek (opr. S. Słowiński)
Igła - Igła jest narzędziem kolnym, wykonanym z naturalnej kości zwierzęcej. W górnej, nico szerszej części zrobiono uszko, a dolną, pracującą, zaostrzono. XII wiek (opr. S. Słowiński)
Hetka - Wykonana z naturalnej kości zwierzęcej, z wywierconym pośrodku otowrem. Służyła najpewniej do spinania szat wierzchnich. X/XI wiek (opr. S. Słowiński)
Ozdobna szpila - Szpila do spinania ubrań bądź upinania włosów, częściowo uszkodzona. W górnej części, profilowanej i zaopatrzonej w otwór, szpila jest obustronnie bogato zdobiona liniami rytymi i punktami. XII wiek (opr. S. Słowiński)
Grzebień tkacki - Wykonany z płytki kościanej z wyciętymi w krótszym boku długimi zębami i niewielkim otworem do zawieszania. Uważany jest za przyrząd tkacki. XIII wiek (opr. S. Słowiński)
Oprawka stożkowata - Oprawka stożkowata to niewielki przedmioy o kształcie ściętego stożka, służący do wzmacniania nasady drewnianych trzonków noży lub innych narzędzi metalowych. W literaturze przedmiotu przeważa pogląd, że oprawki są efektem ubocznej produkcji przy wytwarzaniu grzebieni, z surowca odpadowego. X–XI wiek (opr. S. Słowiński)
Klamra szkutnicza - Klamra szkutnicza w postaci listwy o rozszerzonej części środkowej oraz dwóch wąskich końcach, zagiętych pod kątem prostym i wbijanych w klepki burty łodzi. Klamra przytrzymuje uszczelkę umieszczoną pomiędzy klepkami poszycia. XIII–XIV wiek (opr. A. Kowalówka, A. Janowski)