Wczesne średniowiecze
Igła - Igła jest narzędziem kolnym, wykonanym z naturalnej kości zwierzęcej. W górnej, nico szerszej części zrobiono uszko, a dolną, pracującą, zaostrzono. XII wiek (opr. S. Słowiński)
Płoza - Wykonana z naturalnej kości zwierzęcej, z przewierconymi na obu końcach otworami służącymi do przeciągania sznurów, rzemieni mocującymi do płozy sań lub obuwia. Ułatwia porusznie się po śniegu i lodzie lub innych śliskich powierzchniach np. błocie lub trawie. XIII wiek (opr. S. Słowiński)
Hetka - Wykonana z naturalnej kości zwierzęcej, z wywierconym pośrodku otowrem. Służyła najpewniej do spinania szat wierzchnich. X/XI wiek (opr. S. Słowiński)
Ozdobna szpila - Szpila do spinania ubrań bądź upinania włosów, częściowo uszkodzona. W górnej części, profilowanej i zaopatrzonej w otwór, szpila jest obustronnie bogato zdobiona liniami rytymi i punktami. XII wiek (opr. S. Słowiński)
Piszczałka - Rurka z ptasiej kości, rodzaj aerofonu, czyli instrumentu, w którym źródłem dźwięku jest zamknięty w korpusie i pobudzany do drgań słup powietrza. Zachował się tylko otwór wlotowy oraz jeden otwór dźwiękowy. XII wiek (opr. S. Słowiński)
Oprawka stożkowata - Oprawka stożkowata to niewielki przedmioy o kształcie ściętego stożka, służący do wzmacniania nasady drewnianych trzonków noży lub innych narzędzi metalowych. W literaturze przedmiotu przeważa pogląd, że oprawki są efektem ubocznej produkcji przy wytwarzaniu grzebieni, z surowca odpadowego. X–XI wiek (opr. S. Słowiński)